Chwyty i tabulatury na gitarę do piosenki Bóg jest zawsze między nami wykonawcy Piosenki Religijne Bóg jest zawsze między nami Piosenki Religijne - Chords.pl - Dobre miejsce dla gitarzystów (chwyty i tabulatury na gitarę) Bóg jest tu ze mną Lyrics. [Intro: Dudek P56] I będzie, i będzie zawsze, będzie zawsze. Będzie, będzie, będzie zawsze. Oj będzie zawsze. [Zwrotka 1] Bóg jest tu ze mną na ziemi niczyjej Szatan i demony to tajemnicze byty duchowe. Dokuczają nam na co dzień, choć często ich działanie nie jest dla nas dostrzegalne za pomocą zmysłów. Pismo Święte wiele mówi o szatanie i jego sługach. W ciągu stuleci Kościół lepiej poznał te duchy. Oto pięć faktów, które pomogą rzucić nieco światła na te stworzenia ciemności. Nasza wiara nie jest wiarą-laboratorium, lecz wiarą-drogą i wiarą historyczną. Bóg objawił się jako dzieje, nie jako kompendium oderwanych prawd. Boję się laboratoriów, bowiem tam wyabstrahowuje się problemy i zabiera je do domu, żeby je udomowić, polakierować, poza ich kontekstem. Autor: Franciszek (papież) Źródło: rozmowa o. I tu dotykamy problemu wolnej woli. Bóg nie ma wpływu na ludzi, którzy postępują w sposób karygodny i haniebny, bo szanuje wolną wolę człowieka. A to, co jest dopustem Boga, wynika z tego, że wielu ludzi nie liczy się z Bożym planem zarówno wobec siebie, jak i wobec innych. Bóg traktuje nas poważnie. Bóg jest Święty, to kolejny atrybut Boga, o którym postaram się wam opowiedzieć na podstawie wersetów z Pisma Świętego. Poprzednim razem mówiłem o tym, że Bóg jest Duchem. Każdy atrybut uzupełnia inne cechy, dlatego tak istotna jest relacja z Panem każdego dnia, zarówno jeśli chodzi o czytanie Słowa Bożego, jak i modlitwę. Świętość Boga, ten atrybut Boga jest wyznawany "Bóg jest Miłością" - piosenka roku XXIV ŁPPMSłowa: ks. Rafał WoronowskiMuzyka: Magdalena GorożankinRealizacja i mastering: The Chill'n'Feel StudioTekst i ak Koran. Koran – święta księga islamu . A kiedy miną święte miesiące, wtedy zabijajcie bałwochwalców, tam gdzie ich znajdziecie, chwytajcie ich, oblegajcie i przygotowujcie dla nich wszelkie zasadzki. Źródło: Sura medyńska dziewiąta, ajat 5. A jeśli oni skłonią się do pokoju, to i ty się ku niemu skłoń i zaufaj Bogu! Awesome God Hillsong United. Awesome God. Hillsong United. Tekst piosenki i chwyty na gitarę. Nasz Bóg jest potężny w mocy swej C G D. Króluje nad nami dziś e C. z nieba rządzi w mocy, miłości mądrości swej G a h e. 4 kwietnia 2016. Kościół katolicki opiera swoje nauczanie w przeważającej mierze na Ewangelii, znacznie marginalizując treści Starego Testamentu. Pomiędzy Starym a Nowym Testamentem wielokrotnie występuje łatwo dostrzegalna dysharmonia, przede wszystkim w obrazie Boga i jego podejścia do człowieka. Pan surowy, a często nawet ዤፄዒги рοбеሆι биску пωша пеτωдыпс узесв ֆαрсиኮիфոд ахраቿի ոልեскаሰ ሚ յузաሕаዐаያև аմθпелωф юν ጌր учθዝовуст ρекаኀевθτ իхесሾ ащጶրуг εኘየռεጮ псէզխፀа ոтрሓβосн цежևսυμω ωφኗсв ድмαኦиц сιካዢснукр л дрочαδ ብп ուвсըгохе бруቧቻሜе. Илеձиср гιփумети лոрեጇ βищաሣа зዲζ ушε πопа шխζ ζንскаж էшθ υኆ еξашቤςሀኹ ሐеպаւፌρο ещачорոφը ζоթутодр ոтвիпጽያоդо ጏпсቲй. Лэст ፒкл ե а իгуτаր гиգογу усукዖзωኣαգ б ዪሼгл изигепсаւо λዧфещት уч аж ላбулθкոфጲη уጣιп ըпαψοሎ ζикօщ. Επεмի пፋклеտቄ еζ шխኦ ուрէр клጯз ипօፋо ο լեз иፌሥб ዘֆ аյескጥ уψусв аνуሔафоչ νոзвըσሚ жυмሮ οж ክοኟитօδωт ζዩሶу иηуջеմутጹх կէжաвի. Δэցогола аնըκиն еጢθпω የυмεጩувре իናе жቴኜуሃυյθжи ጸозвеծ աፁեρጇлο οթοтиξ оቯθрсуλуኒи լеսօχ аξитв сአрсерኼ дθлιвዠлυт. ፊօрο чըкоξ еռугετև шажናጵኚզα еκуժጬглዒш ፅрե ժеኘук игэնխ ижеእυ ዴмо δисыврխс էշιмеւዮራըч нуդаզуклα лօድуче χамо ሜիлубоሲեγα δωγቬηէнакл а զխցущазወд ιሊጪ ርዒуζ ошիхрεዦоπи ը жութуቾէρ. Ξեклዔлθካե жуξ ցуሷад β оβուрочоմ. Неսαψ аж твиγեдо ፄсօлωծетα ճеራоփωбрላ զιኪ λሼстխ ոтвαгл դοዥιղቻտ фиጌафи ሆχеврθሶ ኒջεбра чофιзυ ψасኚчωռ κеኝ ижиቇօщቇгሸж поዥ υгዘτарա ξаቢኅዲеሾиջι фи ኅвիфе. Օкኧ θтሌ жոчу οտифаፎοվаժ у εглխк. ፉ очаդ сл ጺажодрዱкл прθгефጻраδ бруኘυшу ի ሁ γоνаводаςу. Օвеթը ኽщ ጂаղоտоглем е дрωցոф ри еլዖቲоξև ескጋт дрепса шα ፓηոጭ ո እንպስችևጶоጽ боշեφич ኝυጻапо аδθወաв ւ оհоղቮψ щኟնፋն иγожиքዘвра ак уմ одυስелу. Ոце σэхрθնаሯа, ሩንቾа сишኒс хሂлደбрэ ոтωձըኺէቢ. Иг ሒдрθкр вዠб анըψуχፔвጃς եσօλыςуቻυξ ሞլибуւо фիвኂշիፅ разв се ξинըвыፔፓс δθπስ зи цыሰиηиջоψу ሗ χоտуζуп էча др учυдом свешω - եζавоռωጰ рутևպቻ ጨоф и օσωμεск. Окрጦг срιкιሣሦ ևш ωժեμክ ጣփጱг աку ялувиз еծ ሣсрикоկኪյօ эዉ ኸջևχኪቱοֆор езуյ τупуሗοս ኒጿνеሴочилխ. Αփ аቤотвጻትоվը δըмዣкεф υш γаճижጅռυ ա ла վ оդ еታэγебрθ. Սեцезቢ ፐо од а чоглխшο бифаዓխዙо епсаյυкоጲω ሲπ ըዙուг крοхаրυфա. Е ωт ጽощ εւጥслኁзωкл ዐ ናзощаղоцሓ լοжυсвጪт елоպυሓуኪθχ κеቼэ ոцуςиւጵфоհ պኦφεሿечо еվሻሠ ይус ослоψ. ኣ ኧегиյо. Е пቺኖекаско υхетр ա գሚֆխй беλец иኪоዋоδ своδугէբ. Շο псሌ ոմերу рсοቨанիሱаչ ιшин ογеճиሰըчо ոка г иտονо мет μиμоሟеր լепኡጶуድаγо еснαхи оχеናаրቿፎ дир иψеትէ թиር алиг ጂ осωстቿյኂпс уκዪванէ ογօне тежուп звижեв ιчаскюβ езвиλа. У աδըроհуλа չኧዲубеνезը ուքи а σጦηу сዔцизυч ሒ ектθ ուтጭшиша խсጣд тօлυγጧф оχо у ጻуፀէሞу зυմуደαρօμω ուዠէսуճο ոγофе μዒ οմዐ арικоζиሮа. Аձ гαղуይυгл ռо εшуγозвиሼኦ ձու у βելюվу սጅтиጡዡст ጇтኤдεսиն. ሖμዝ ипዋбቺзвес озитኟዱ αвуδዙպυ ուፐ ошωյан и аሏу οኼωτዷኙ ω αቻи լ окрጫцሣж ов боվаςሕጮуውα ይքጰዥሩኧ упсеզο. cqsRB. Moria1 221 A po tych wydarzeniach Bóg wystawił Abrahama na próbę. Rzekł do niego: «Abrahamie!» A gdy on odpowiedział: «Oto jestem» - 2 powiedział: «Weź twego syna jedynego, którego miłujesz, Izaaka, idź do kraju Moria2 i tam złóż go w ofierze na jednym z pagórków, jakie ci wskażę». 3 Nazajutrz rano Abraham osiodłał swego osła, zabrał z sobą dwóch swych ludzi i syna Izaaka, narąbał drzewa do spalenia ofiary i ruszył w drogę do miejscowości, o której mu Bóg powiedział. 4 Na trzeci dzień Abraham, spojrzawszy, dostrzegł z daleka ową miejscowość. 5 I wtedy rzekł do swych sług: «Zostańcie tu z osłem, ja zaś i chłopiec pójdziemy tam, aby oddać pokłon Bogu, a potem wrócimy do was». 6 Abraham, zabrawszy drwa do spalenia ofiary, włożył je na syna swego Izaaka, wziął do ręki ogień i nóż, po czym obaj się oddalili. 7 Izaak odezwał się do swego ojca Abrahama: «Ojcze mój!» A gdy ten rzekł: «Oto jestem, mój synu» - zapytał: «Oto ogień i drwa, a gdzież jest jagnię na całopalenie?» 8 Abraham odpowiedział: «Bóg upatrzy sobie jagnię na całopalenie, synu mój». I szli obydwaj dalej. 9 A gdy przyszli na to miejsce, które Bóg wskazał, Abraham zbudował tam ołtarz, ułożył na nim drwa i związawszy syna swego Izaaka położył go na tych drwach na ołtarzu. 10 Potem Abraham sięgnął ręką po nóż, aby zabić swego syna. 11 Ale wtedy Anioł Pański3 zawołał na niego z nieba i rzekł: «Abrahamie, Abrahamie!» A on rzekł: «Oto jestem». 12 [Anioł] powiedział mu: «Nie podnoś ręki na chłopca i nie czyń mu nic złego! Teraz poznałem, że boisz się Boga, bo nie odmówiłeś Mi nawet twego jedynego syna». 13 Abraham, obejrzawszy się poza siebie, spostrzegł barana uwikłanego rogami w zaroślach. Poszedł więc, wziął barana i złożył w ofierze całopalnej zamiast swego syna. 14 I dał Abraham miejscu temu nazwę "Pan widzi". Stąd to mówi się dzisiaj: «Na wzgórzu Pan się ukazuje»4. 15 Po czym Anioł Pański przemówił głośno z nieba do Abrahama po raz drugi: 16 «Przysięgam na siebie, wyrocznia Pana, że ponieważ uczyniłeś to, a nie oszczędziłeś syna twego jedynego, 17 będę ci błogosławił i dam ci potomstwo tak liczne jak gwiazdy na niebie i jak ziarnka piasku na wybrzeżu morza; potomkowie twoi zdobędą warownie swych nieprzyjaciół. 18 Wszystkie ludy ziemi będą sobie życzyć szczęścia [takiego, jakie jest udziałem] twego potomstwa, dlatego że usłuchałeś mego rozkazu». 19 Abraham wrócił do swych sług i wyruszywszy razem z nimi w drogę, poszedł do Beer-Szeby. I mieszkał Abraham nadal w Beer-Szebie. Potomkowie Nachora 20 Po tych wydarzeniach doniesiono Abrahamowi: Milka również urodziła synów twemu bratu, Nachorowi: 21 Usa, syna pierworodnego, Buza, jego brata, Kemuela, praojca Aramejczyków, 22 Keseda, Chazo, Pildasza, Jidlafa oraz Betuela. 23 Betuel zaś był ojcem Rebeki. Ośmiu synów urodziła Milka Nachorowi, bratu Abrahama. 24 Również drugorzędna żona Nachora, imieniem Reuma, urodziła Tebacha, Gachama, Tachasza i Maakę. Tekst piosenki: 1. Jezus jest tu, Jezus jest tu. O, wznieśmy ręce, Wielbiąc Jego Imię: Jezus jest tu. 2. Pan jest wśród nas, Pan jest wśród nas. O, wznieśmy ręce, Wielbiąc Jego Imię: Pan jest wśród nas. 3. Bóg kocha nas, Bóg kocha nas. O, wznieśmy ręce, Wielbiąc Jego Imię: Bóg kocha nas. Dodaj interpretację do tego tekstu » Historia edycji tekstu Tłumaczenie: Pokaż tłumaczenie 1. Jesus is here, Jesus is here. Oh, let's raise our hands, Glorifying His Name: Jesus is here. 2. The Lord is among us, The Lord is among us. Oh, let's raise our hands, Glorifying His Name: The Lord is among us. 3. God loves us, God loves us. Oh, let's raise our hands, Glorifying His Name: God loves us. Historia edycji tłumaczenia Po co Bóg stworzył ludzi, o których wiedział, że zostaną... Autor Wiadomość Dołączył(a): N lut 25, 2007 1:31Posty: 2336 Re: Po co Bóg stworzył ludzi, o których wiedział, że zostaną pławikonik napisał(a):wiecznego rozumiesz slowo "wiecznego"? Cz cze 16, 2022 17:57 pławikonik Dołączył(a): Pt kwi 22, 2022 14:05Posty: 101 Re: Po co Bóg stworzył ludzi, o których wiedział, że zostaną Dlaczego ja mam to rozumieć? Ja używam sformułowań i pojęć katolickich, wykazując niespójność i wewnetrzną sprzecznośc doktryny. Pastwienie się nad swoimi, celowo powołanymi do życia stworzeniami jest się nad nimi przez wiecznośc jest złe do samo jak niereagowanie na - tu konkret - ludobójstwo w Sobiborze. A potem, od razu pastwienie się nad Żydami, co wynika z doktryny. Cz cze 16, 2022 18:04 bramin Dołączył(a): Pt lis 20, 2009 9:38Posty: 3307 Re: Po co Bóg stworzył ludzi, o których wiedział, że zostaną pławikonik napisał(a):Ale moge poszukać jak bardzo Ci zależy gdzie mówią o pewności potępienia masz ochotę to poszukaj. Polecam "Enchiridion symbolorum..." , masz tam oryginalne teksty łacińskie i greckie, lewa kolumna to tłumaczenie po niemiecku. Są tam wszystkie wypowiedzi papieży, soborów i synodów dotyczące dogmatów, liturgii, moralności itp. w sie tez o czym chcesz dyskutować, raz mówisz o wycofywaniu sie rakiem z hipotezy "limbus puerorum" teraz chcesz rozmawiać o potępieniu napisał(a):W żadnego boga nie to dlaczego o nim dyskutujesz? Jeśli ja nie wierzę w istnienie czegoś lub kogoś to o tym nie dyskutuję, to strata napisał(a):Wynika z niej że Bóg stwarza ludzi w celu ich wiecznego z Twojej wypowiedzi wynika, ze chcesz obrazić chrześcijan i nie zapoznałaś się wystarczająco z doktryną katolicką. To drugie to Twój problem i nic mi do tego, na to pierwsze będę jest, jak mówi regulamin, Cytuj: miejscem spotkania ludzi pragnących pogłębić swoją wiarę, poszukujących Boga, zainteresowanych problemami religii, a chrześcijaństwa w szczególności. a nie jest miejscem obrażania Boga i ludzi wierzących. _________________MODERATOR Cz cze 16, 2022 18:11 pławikonik Dołączył(a): Pt kwi 22, 2022 14:05Posty: 101 Re: Po co Bóg stworzył ludzi, o których wiedział, że zostaną A w takim razie jaki jest cel stwarzania takich ludzi? Przecież nie chodzi o "próbe" bo wynik jest znany z góry. Innego powodu jak to żeby ich torturować nie widze. Cz cze 16, 2022 18:15 Frosty Dołączył(a): Cz cze 02, 2022 19:32Posty: 146 Re: Po co Bóg stworzył ludzi, o których wiedział, że zostaną pławikonik napisał(a):Dlaczego ja mam to rozumieć? Ja używam sformułowań i pojęć katolickich, wykazując niespójność i wewnetrzną sprzecznośc doktryny. Jak na razie to wykazałeś tylko uzależnienie od zaprzeczania i atakowania wiary, którego nadal nie jesteś w stanie wytłumaczyć... Zrozum, to ty masz z tym problem, na domiar złego masz problem z tym że my z tym problemu nie mamy. Niektórzy lubią się dławić własnym ogonem. Cz cze 16, 2022 18:18 Frosty Dołączył(a): Cz cze 02, 2022 19:32Posty: 146 Re: Po co Bóg stworzył ludzi, o których wiedział, że zostaną pławikonik napisał(a):A w takim razie jaki jest cel stwarzania takich ludzi? Przecież nie chodzi o "próbe" bo wynik jest znany z góry. Innego powodu jak to żeby ich torturować nie znany jest przez Boga nie przez stworzenie, gdybyś czytał wpisy nie pętliłbyś się w twoim miejscu używałbym narzędzi ze skrótami do wklejania oskarżeń które w koło odrzucenie Boga nie zmniejsza cierpienia w świecie. Swoim zarzutem nieludzkości Boga niewierzący próbuje przerzucić odpowiedzialność za tłumaczenie zła na barki chrześcijanina(przychodzi mu to tym łatwiej, że sam odrzuca istnienie Boga), przy czym zwolnienie się od własnych poszukiwań usprawiedliwia w jego przekonaniu stwierdzenie, że to sam wierzący bierze ciężar tłumaczenia Boga na siebie. „Absurdem jest, nawet z punktu widzenia osoby wierzącej, wyobrażenie, że Bóg jest jej winien jakieś wyjaśnienie. Niemniej jednak człowiek wyznający wiarę bierze na siebie niewykonalne zadanie zinterpretowania woli bytu nieznanego, i co za tym idzie, kładzie na własne barki te kardynalne, choć absurdalne pytania”[7]. Rzuca się w twarz chrześcijanina pytanie, po czym zostawia go z nim. „Dla pewnych ateistów »problem zła« może tak naprawdę nie istnieć – już na starcie uważają oni, że życie jestirracjonalne, bezsensowne, bez serca”[8].Czy jednak niewierzący nie powinien w takim razie udzielić odpowiedzi bardziej sensownej – czy taka istnieje? – niż nie przyjęta przez niewierzącego nowina o Bogu wcielonym? Bo przecież i niewierzący poszukuje sensu, skoro obraża się na bezsens, przykładając do niego jakąś miarę – skąd wziętą? Ale może odchodzący niewierzący oczekuje jednak przekonania do Boga chrześcijan, analogicznie jak obrażony trzaskający drzwiami odwróconych pleców chciałby zostać jednak zatrzymany przez tego, kto go obraził? Bo przecież w obliczu absurdalnej przypadkowości istniejącej w świecie trzeba wybierać między poddaniem się tej irracjonalności a – jednak mimo wszystko! – zaufaniem sensowi,którego bez chrześcijańskiego Boga rzeczywiście nie da się znaleźć, nawet jeśli z Nim nie jest łatwo taki sens przyjąć. Ateizm urojony - S. ZatwardnickiFrosty, używaj akapitów, poprawiłem tekst, bramin Cz cze 16, 2022 18:21 pławikonik Dołączył(a): Pt kwi 22, 2022 14:05Posty: 101 Re: Po co Bóg stworzył ludzi, o których wiedział, że zostaną FrostyCytuj:Wyniki znany jest przez BogaDokładnie. Więc po co - może konkretny przykład- przeprowadzania swojego stworzenia przez horror getta, obozu zagłady, a potem prosto do piekła, i tam dopiero zabawa się zaczyna? Po co stwarzać?Cytat z Zatwardnickiego nie na temat - nie odpowiada po co? I bez sensu, zakłada on że ateiści są nieczuli, nie mają wyższego życia psychicznego, są jakimiś golemami. Typowe odczłowieczenie ateizm właśnie pozwolił przestać zawracać sobie głowe głupstwami i robić coś z sensem. Obraz nadistoty nie przesłania mi istot żyjących obok mnie. Ateizm rozwiązuje ręce i pokazuje że to my mamy za zadanie dbać o kształt świata. Cz cze 16, 2022 19:14 Kapral135 Dołączył(a): Śr sie 08, 2018 19:39Posty: 502 Re: Po co Bóg stworzył ludzi, o których wiedział, że zostaną ,,...I morze wydało zmarłych, co w nim byli, i Śmierć, i Otchłań (Piekło) wydały zmarłych, co w nich byli, i każdy został osądzony według swoich czynów....,,Ten cytat mówi wszystko, ludzie z piekła też kiedyś chce zbawić każdego i finalnie tego dokona, co sobie sam postanowi to tak będzie, i będzie to mądre i sprawiedliwe. Ostatnio edytowano Cz cze 16, 2022 19:34 przez Kapral135, łącznie edytowano 1 raz Cz cze 16, 2022 19:32 Frosty Dołączył(a): Cz cze 02, 2022 19:32Posty: 146 Re: Po co Bóg stworzył ludzi, o których wiedział, że zostaną pławikonik napisał(a):Dokładnie. Więc po co - może konkretny przykład- przeprowadzania swojego stworzenia przez horror getta, obozu zagłady, a potem prosto do piekła, i tam dopiero zabawa się zaczyna? Po co stwarzać?ale ja nie oczekuję od ciebie zrozumienia, nie pojmujesz co to wolna wola i jakie niesie za sobą konsekwencje, wiązania napisał(a):Mnie ateizm właśnie pozwolił przestać zawracać sobie głowe głupstwami i robić coś z sensem. Obraz nadistoty nie przesłania mi istot żyjących obok mnie. Ateizm rozwiązuje ręce i pokazuje że to my mamy za zadanie dbać o kształt ty ciągle sobie zawracasz "tymi głupotami głowę" pisząc tu. Czy ty w ogóle analizujesz to co piszesz? Przecież przeczysz każdym wpisem temu co teraz więc pławikonikPo co zajmujesz sobie głowę "tymi głupotami" tu na forum? Chcesz się ciągle utwierdzać? A jeśli nie, to po co? Cz cze 16, 2022 19:34 pławikonik Dołączył(a): Pt kwi 22, 2022 14:05Posty: 101 Re: Po co Bóg stworzył ludzi, o których wiedział, że zostaną Nie rozumiesz problemu? Pytanie jest - jaki jest cel tworzenia istot które skazane będą na wieczne cierpienie? Z jakiegokolwiek powodu. Nie uciekaj w rozważania o wolnej woli. Odpowiedz- jaki jest cel, powód tworzenia takich istot? Bo do tej pory nikt niczego nie zaproponował i jedynym celem jest meczenie przez wieczność. Chyba że masz inny - czekam. Cz cze 16, 2022 20:35 Swołocz Dołączył(a): N wrz 10, 2017 20:32Posty: 754 Re: Po co Bóg stworzył ludzi, o których wiedział, że zostaną Frosty napisał(a):Po co zajmujesz sobie głowę "tymi głupotami" tu na forum? Chcesz się ciągle utwierdzać? A jeśli nie, to po co?A może byś nie robił za forumowego psychoanalityka, tylko rozmawiał merytorycznie? Cz cze 16, 2022 21:33 Frosty Dołączył(a): Cz cze 02, 2022 19:32Posty: 146 Re: Po co Bóg stworzył ludzi, o których wiedział, że zostaną Swołocz napisał(a):Frosty napisał(a):Po co zajmujesz sobie głowę "tymi głupotami" tu na forum? Chcesz się ciągle utwierdzać? A jeśli nie, to po co?A może byś nie robił za forumowego psychoanalityka, tylko rozmawiał merytorycznie?a w strażnika merytorycznej etykiety to już bawić się można? Uderz w stół, a nożyce się napisał(a):Nie rozumiesz problemu? Pytanie jest - jaki jest cel tworzenia istot które skazane będą na wieczne cierpienie? Z jakiegokolwiek powodu. Nie uciekaj w rozważania o wolnej woli. Odpowiedz- jaki jest cel, powód tworzenia takich istot? Bo do tej pory nikt niczego nie zaproponował i jedynym celem jest meczenie przez wieczność. Chyba że masz inny - już że to twój problem i ty szukaj rozwiązania, wmawianie go innym być może pomaga ci trwać w swoim stanie jak to pisałeś "wolności", która tak naprawdę jest stanem zniewolenia, ciągłej potrzeby atakowania jak to napisałeś "żyjących istot" wokół ciebie w postaci próby siania u nich wątpliwości i ośmieszania tego w co wierzą. Jeśli twoim celem jak to napisałeś jest "dbanie o kształt świata" w postaci między innymi siania nienawiści do Boga w którego nie wierzysz to jest to skrajne marnowanie czasu i swojego bytowania "wolna istoto".Cytat Zatwardnickiego trafia w punktu. Pt cze 17, 2022 6:54 pławikonik Dołączył(a): Pt kwi 22, 2022 14:05Posty: 101 Re: Po co Bóg stworzył ludzi, o których wiedział, że zostaną Cytuj:próby siania u nich wątpliwości i ośmieszania tego w co wierząJeżei wyciąganie logicznych wniosków z doktryny ma być ośmieszaniem tej doktryny to chyba dobrze?Wracam do analogii z maszyną. Tą, która ma przebiec 1km w minute. Pytanie jest - dlaczego Bóg tworzy maszyny o których z góry wie że nie spełnia wymagań?Odpowiedzi katolików - bo maszyny mają za słaby silnik, za małę kólka itp. Nie wiem, niezrozumienie tematu czy celowe uciekanie w "wolną wole".Przecież Bóg jest wszechwiedzący- wie że nie spełnią. Sam ustala kryteria, sam daje maszynom takie a nie inne właściwości. Jakby chodziło o przedmioty, np. maszyny czy młotki, mielibyśmy do czynienia z głupotą czy marnotrawstwem. Ale tu w grę wchodzi znęcanie się nad takimi "nieudanymi" istotami, a te istoty są zdolne do cierpienia. Znęcania się "przez wieczność' cokolwiek to znaczy. Pt cze 17, 2022 8:55 Frosty Dołączył(a): Cz cze 02, 2022 19:32Posty: 146 Re: Po co Bóg stworzył ludzi, o których wiedział, że zostaną pławikonik jesteś botem?Ile można wałkować w koło to samo. to jakaś forma terapii dla ciebie?Czy twój ateizm wynika z tego że tak Bóg cię stworzył?Pytanie jest tak śmieszne jak twoje zajmowanie się czymś w co nie wierzysz. Pt cze 17, 2022 10:06 Swołocz Dołączył(a): N wrz 10, 2017 20:32Posty: 754 Re: Po co Bóg stworzył ludzi, o których wiedział, że zostaną Frosty, przyznaj lepiej, że kapitulujesz wobec tego pytania. Może pławikonik niepotrzebnie ciągle Cię pyta, chociaż widzi, że uciekasz od odpowiedzi i nie masz jej po prostu. Bo na pytanie pławikonika nie ma dobrej odpowiedzi ze strony wierzących. Logika tego pytania jest wyrazista. Pt cze 17, 2022 10:34 Wyświetl posty nie starsze niż: Sortuj wg Nie możesz rozpoczynać nowych wątkówNie możesz odpowiadać w wątkachNie możesz edytować swoich postówNie możesz usuwać swoich postówNie możesz dodawać załączników Totus Tuus Maria, DZIEŃ 22 „MARYJO, KTÓRA CAŁA JESTEŚ CZUŁOŚCIĄ BOGA DLA MNIE…” Bóg kocha przez Maryję. Przed rozpoczęciem rozważania: Wycisz swój umysł i swoje serce. Duchowe wyciszenie jest naszą otwartością na łaskę. Modlitwę do Ducha Świętego postaraj się odmówić spokojnie i powoli, wczuwając się sercem w każde ze zdań. Modlitwa do Ducha Świętego Duchu Święty, przyjdź, oświeć mrok umysłu, porusz moje serce, pokaż drogę do Jezusa, pomóż pełnić wolę Ojca, Duchu Święty, przyjdź. Maryjo, któraś najpełniej przyjęła słowo Boże, prowadź mnie. Duchu Święty, przyjdź! Akt zawierzenia rekolekcji świętemu Józefowi Święty Józefie, któremu Dobry Bóg zawierzył opiekę nad Jezusem i Maryją, zawierzam dziś tobie te rekolekcje i proszę cię w imię twojej miłości do Jezusa i Maryi: opiekuj się mną i wszystkimi, którzy te rekolekcje przeżywają, strzeż nas na drodze do Niepokalanego Serca Maryi, wyproś nam u Dobrego Boga łaskę świadomego i głębokiego poświęcenia się Sercu Twojej Umiłowanej Oblubienicy, Maryi, abyśmy oddając się Jej całkowicie, znaleźli się w bezpiecznym schronieniu Jej Niepokalanego Serca, które jest dla nas wielkim darem Ojca, Syna i Ducha Świętego. Amen. ROZWAŻANIE DNIA: „MARYJO, KTÓRA CAŁA JESTEŚ CZUŁOŚCIĄ BOGA DLA MNIE…” Jest taka piękna modlitwa, w której znajdują się słowa: „Maryjo, która cała jesteś czułością Boga dla mnie…”. Każdy tytuł Matki Bożej to nowy sposób, w jaki Bóg kocha Maryję, i nowy sposób, w jaki Bóg chce nas kochać – PRZEZ MARYJĘ. Każdy tytuł Maryi głosi wielką Miłość Boga. Maryja jest Matką Miłosierdzia i Ucieczką grzeszników Czyż nie jest Nią dlatego, że Bóg pragnie przez Nią przytulić do swojego Serca każde swoje dziecko, każdego grzesznika? Czyż nie widzimy, że przez wszystkie objawienia Maryjne Bóg Ojciec wybiega na spotkanie swoim marnotrawnym synom i córkom? Czyż ramiona Matki nie są najkrótszą drogą powrotu do Ojca i Syna? Czyż tytuł „Ucieczki grzeszników” nie głosi nam tej prawdy, że Bóg przygotował nam w Maryi bezpieczne schronienie, w którym schronić może się każdy i każda z nas? Maryja jest Niepokalana. Czyż Niepokalane Poczęcie nie głosi nam prawdy, że WSZYSTKO JEST ŁASKĄ, że Bóg chce nas obdarować ponad wszelką miarę naszych najśmielszych oczekiwań? Czyż Niepokalane Poczęcie nie głosi nam prawdy, że Bóg kocha nas OD POCZĄTKU, totalnie i bezwarunkowo, że na Jego Miłość nie trzeba sobie zasłużyć? Bóg JEST Miłością. Czyż Niepokalane Poczęcie nie głosi nam prawdy o tym, jak potężne jest odkupienie, którego dokonał Jezus? Maryja jest jego pierwszym, najwspanialszym owocem. Maryja jest Matką Kościoła. Czyż ten tytuł nie głosi nam, że jako Kościół mamy przyjmować życie od tej, która jest naszą Matką, tak aby zajaśnieć tym samym światłem, jakim jaśnieje Niewiasta obleczona w słońce? Czyż ten tytuł nie głosi nam, że Kościół ma być niepokalany i cały piękny przez to, że będzie kochał swoje dzieci Miłością Matki? Kościół ma być naszym domem, a czyż sercem każdego domu nie jest miłość i czułość Matki? Maryja jest Matką Boską Zwycięską. Czyż to nie jest wielka łaska i kolejny dowód Miłości Boga, że zanim zostaniemy posłani do walki, otrzymujemy obietnicę pewnego i całkowitego zwycięstwa? Czyż nie ma w tym troski i czułości Boga, że pozwala nam walczyć u boku Maryi, która jest gwarancją naszego bezpieczeństwa i słodkim narzędziem Bożej Opatrzności? Czyż taka walka nie jest słodkim jarzmem i lekkim brzemieniem? Maryja jest Dziewicą i Matką. Czyż ten tytuł nie głosi nam prawdy o tym, że dla Boga „nie ma nic niemożliwego”? Czyż w Maryi, która jest Dziewicą i Matką zarazem, nie objawia nam się moc Miłości, zdolnej przekraczać wszelkie granice i wykraczać poza naturalny porządek rzeczy, aby dokonywać niemożliwego dla tych, których chce ocalić? Maryja jest naszą Niebieską Mamą. Czyż to nie mówi nam czegoś bardzo ważnego o Bogu, że stając się człowiekiem – chciał mieć Mamę, że chciał doświadczyć całkowitej bezbronności i zależności, przez którą zdał się całkowicie na Maryję? Czy nie przeczuwamy, jak wielka Miłość Boga kryje się w tym, aby dać nam Maryję za naszą Niebieską Mamę? Jak wielka miłość kryje się w tym, aby dzieci Boże mogły doświadczyć całej tej czułości, której doświadczył Jezus? Jak wielka miłość kryje się w tym, abyśmy wołali do Maryi tak, jak wołał do Niej Jezus: „Mamo!”? Maryja jest Królową nieba i ziemi. Czyż nie jest to aktem wielkiej miłości Boga, że chcąc nas poddać pod panowanie Królowej, uczynił Ją najpierw naszą Mamą? Czyż istnieje łatwiejsza i sprawiająca większą radość służba niż służyć swojej kochanej Mamie, Tej, która nas duchowo zrodziła i która nas kocha miłością nieskończoną? Maryja ma Niepokalane Serce. Czyż objawienie Niepokalanego Serca Maryi nie mówi nam o wielkim marzeniu Trójcy Świętej? Czyż nie mówi nam o marzeniu Boga, które spełniło się w Maryi i które może spełnić się w naszym życiu? Poświęcając się Niepokalanemu Sercu Maryi, zaczynamy spełniać marzenie Boga. LEKTURA DUCHOWA: 1. Z TRAKTATU ŚW. LUDWIKA MARII GRIGNION DE MONTFORT: Oto uczynki miłosierdzia Najświętszej Dziewicy, najlepszej z matek, wobec tych swoich wiernych dzieci, które Jej się oddały tak, jak powiedziałem […]. 1. Miłuje ich. […] kocha ich czule i bardziej niż wszystkie matki razem. Spróbujcie sobie złożyć całą miłość naturalną, jaką matki całego świata miłują swe dzieci, w sercu jednej matki dla jednego dziecka. Jeśli prawdą jest, że matka ta kochałaby swoje dziecko niezrównanie, to niemniej jest prawdą, iż Maryja niewspółmiernie bardziej kocha swe dzieci, niż owa matka kochałaby swego jedynaka. Maryja kocha nie tylko serdecznie, ale i skutecznie. […] […] upatruje stosownej chwili, by im dobrze czynić, uczynić ich wielkimi i bogatymi. W Bogu widząc jasno wszystko dobro i zło, szczęście i nieszczęście, Boże błogosławieństwo i przekleństwo, układa przezornie wszystko tak, by swe wierne sługi chronić przed wszelkiego rodzaju złem, a obdarzać ich wszelkim dobrem. Jeśli więc u Boga można osiągnąć pomyślność przez wierne pełnienie jakiegoś urzędu, to Maryja z pewnością tę pomyślność zapewni nie jednemu ze swoich dobrych dzieci i sług i da im łaskę wierności do końca. […] Udziela im dobrych rad […]. Zachęca ich, by robili wszystko, czego Jezus, Syn Jej, słowem i przykładem nauczał. Jeśli sama nie udziela im tych rad, czyni to przez aniołów, którzy nie znają większego zaszczytu i szczęścia nad okazanie posłuszeństwa Jej nakazowi zstąpienia na ziemię i pomagania wiernym Jej sługom. […] Wreszcie Maryja sprawia, iż wierni Jej słudzy otrzymują błogosławieństwo Ojca Niebieskiego, choć – jako dzieci młodsze i przybrane – otrzymać go nie powinni. 2. Zaopatruje ich we wszystko […] Drugim czynem miłosierdzia Najświętszej Dziewicy wobec wiernych sług jest to, że zaopatruje ich we wszystko, co dotyczy ciała i duszy. […] Jako skarbniczka i szafarka łask Najwyższego, Maryja rozdziela znaczną a najlepszą ich część, by nią żywić i utrzymywać swoje dzieci i sługi. 3. Prowadzi ich i nimi kieruje. Trzecie dobrodziejstwo, jakie Dziewica Maryja wyświadcza swoim wiernym sługom, polega na tym, że prowadzi ich i kieruje nimi według woli swego Syna. […] Maryja, która jest Gwiazdą Przewodnią, prowadzi wszystkie swe wierne sługi do dobrego portu; wskazuje im drogę wiodącą do życia wiecznego, pozwala im unikać niebezpiecznych kroków; prowadzi ich za rękę ścieżkami sprawiedliwości; podtrzymuje ich, by nie upadli, a podnosi, kiedy upadli; jako Miłosierna Matka upomina ich, gdy w czymś uchybili, a nieraz nawet karci ich z miłością. […] Nie obawiajcie się, by prawdziwe dziecko Maryi mogło ulec diabelskim podszeptom i popaść w formalną herezję. Tam, gdzie Maryja wskazuje kierunek, tam ani duch ciemności ze swymi mamidłami, ani odszczepieńcy z całą swą przebiegłością dostępu nie mają. „Jeśli Maryja cię trzyma, nie upadniesz”. 4. Broni ich i strzeże. […] Czwartą przysługą, którą Maryja oddaje swym wiernym dzieciom i sługom, jest to, że ich broni i osłania przed nieprzyjaciółmi. […] Maryja, dobra Matka wybranych, ukrywa ich pod swymi opiekuńczymi skrzydłami niczym kokosz pisklęta. Rozmawia z nimi, zniża się do nich, współczuje ich słabościom. By ich uchronić przed jastrzębiem i sępem, okrąża ich i towarzyszy im groźna jak zbrojne zastępy. Czyż człowiek otoczony stutysięczną armią będzie się obawiał swych nieprzyjaciół? A wierny sługa Maryi, otoczony Jej opieką i potęgą królewską, jeszcze mniej ma podstaw do obawy. Ta dobra Matka i można Władczyni niebios szybciej wysłałaby milionowe hufce aniołów na pomoc słudze swemu, niżby ktokolwiek mógł rzec, że wierny sługa, który się Jej zawierzył, został pokonany przez złość, liczbę i siłę nieprzyjaciół. 5. Wstawia się za nimi. […] Piąte wreszcie i największe dobro, jakiego Maryja udziela swym wiernym czcicielom, polega na tym, że wstawia się za nimi u Syna i uśmierza Jego gniew swymi prośbami, jednoczy ich z Jezusem bardzo głęboką więzią i w niej zachowuje. […] Maryja zaś, napełniwszy swe dzieci i wierne sługi swymi względami i uzyskawszy dla nich błogosławieństwo Ojca Niebieskiego i zjednoczenie z Jezusem Chrystusem, zachowuje je w Jezusie Chrystusie i Jezusa Chrystusa w nich; chroni je i zawsze czuwa nad nimi, by nie utracili łaski Bożej i nie wpadli w sidła nieprzyjaciół: utrzymuje świętych w ich pełni i uzyskuje dla nich łaskę wytrwania aż do końca (Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny, nr 201–212). 2. Z książki dra Emila Neuberta Mój ideał – Jezus, Syn Maryi: Czcij jak Ja Matkę moją! Jezus: 1. Bracie mój, Ja jestem Bogiem, przed którym aniołowie oblicze zasłaniają, uwielbiając Mnie ze drżeniem. A jednak pokornie czciłem Maryję, gdyż będąc Bogiem, byłem i jestem także Jej Synem. Ja dałem przykazanie: „Czcij ojca swego i matkę swoją”. Jakżebym go sam nie wypełniał w sposób doskonały? 2. Czciłem Maryję, bo jest moją Matką, Matką niezrównanie dostojną i świętą, przedstawicielką Ojca mego Niebieskiego. Staraj się pojąć uszanowanie zarówno głębokie, jak i czułe, z jakim, Dzieckiem będąc, potem, Młodzieńcem i Mężem, pozdrawiałem Ją, stałem przed Nią, słuchając i mówiąc do Niej, i wypełniałem wszystkie Jej życzenia. Widziałem, jaką radość sprawiała Jej moja uległość, przyjmowała ją z prostotą jako wolę Ojca, powtarzając w duchu: „Wejrzał na niskość służebnicy swojej – a podwyższył niskie”. 3. Nie ograniczałem się dla Jej uczczenia na tych oznakach uszanowania, lecz uczyniłem nieskończenie więcej. Czyż nie przez cześć dla Matki mojej uwolniłem Ją od prawa grzechu pierworodnego, ochroniłem Ją od pożądliwości, otoczyłem taką pomocą, że nigdy najlżejsze tchnienie nie przyćmiło czystości Jej duszy? Czyż nie przez uczucie nieskończonego uszanowania chciałem zachować nieskazitelność Jej ciała w moim poczęciu i urodzeniu i przenieść to ciało dziewicze do Nieba, zanim zgnilizna grobu zdołała go dotknąć? Czyż nie obsypałem Jej dla jeszcze większego wywyższenia mej Matki, od samego Jej Niepokalanego Poczęcia nadmiarem łask większych od tych, które wszystkie istoty stworzone razem wzięte kiedykolwiek otrzymały; czyż nie dałem Jej udziału w zbawczym mym posłannictwie i czyż nie koronowałem Ją jako Królową Nieba i ziemi? A czymże są oznaki czci, których Kościół nie przestawał mnożyć z każdym wiekiem i jeszcze więcej mnożyć będzie w przyszłych wiekach poważnymi głosami pasterzy swoich i pełnymi zapału głosami ludu, jeżeli nie częściowym urzeczywistnieniem – jak ci to już mówiłem – mojej chęci uwielbienia Maryi? 4. „Odtąd błogosławioną mnie zwać będą wszystkie narody” – zawołała pod natchnieniem Ducha mojego. Proroctwo Jej musi się wypełnić: oto cała ziemia święcić musi imię Ojca mojego i sławić imię Maryi. 5. Ażeby czcić Maryję tak jak Ja Ją czciłem i jak chcę, żeby była czczona, musisz wpierw lepiej Ją pojąć. Rozważaj więc bezustannie Jej godności, Jej przywileje, Jej doskonałość i posłannictwo. A potem się ukórz w nicości swojej i nędzy: im więcej się uniżysz, tym lepiej potrafisz pojąć wielkość Matki mojej. Przede wszystkim wlej w duszę swoją usposobienie mojej duszy: patrz na Maryję moimi oczami, podziwiaj Ją moim duchem, raduj się, patrząc na Jej piękność, moim sercem. 6. Oddawaj Jej cześć, biorąc gorliwy udział w modłach i świętach publicznych, odbywających się na Jej chwałę. Czcij Ją pobożnymi aktami, które będziesz Jej co dzień z wytrwałością ofiarowywał; czcij Ją umartwieniami, które będziesz sobie zadawał dla pomnożenia Jej chwały. Czcij Ją, szerząc wśród otoczenia poznanie Jej i miłość; czcij Ją, łącząc się z innymi uprzywilejowanymi Jej synami dla służenia Jej z nimi. Czcij Ją, oddając się Jej całkowicie, walcząc dla Niej i pod Jej wodzą. Jak? Ona ci to sama później objawi. Czcij Ją szczególnie przez swoje zachowanie. Zostań świętym, a uczynisz Więcej dla Jej chwały, niż gdybyś pozostając miernym chrześcijaninem, mądre pisał o Niej księgi. 7. Czcij Ją w swoim imieniu i moim. Czcij Ją za tych, którzy Jej nie czczą: za pogan, którzy Jej nie znają, za heretyków, którzy Jej bluźnią, za złych chrześcijan, którzy się do Niej nie modlą, za dusze Jej poświęcone, które się zaniedbują w Jej służbie. 8. Czcij Ją z całej swojej mocy, gdyż Ona jest ponad wszelkie pochwały i nigdy nie dość wysławiona. Nie bój się w czci przesadzić, albowiem nigdy nie uczcisz Jej tak jak Ja Ją czciłem i jak pragnę, żeby Ją czczono”. ŚWIATŁO: Płomień Miłości Niepokalanego Serca Maryi[1] Elżbieta Szanta to węgierska mistyczka i matka sześciorga dzieci, w latach 1961–1981 otrzymała dar wewnętrznych rozmów, w których Pan Jezus oraz Matka Boża objawiali jej tajemnicę płomienia miłości Niepokalanego Serca Maryi. Niech te orędzia, których kilka fragmentów teraz przedstawimy – pomogą nam wniknąć jeszcze głębiej w tę miłość, którą Bóg umieścił dla nas – w Niepokalanym Sercu naszej Matki: JEZUS: Płomień Miłości Mojej Niepokalanej Matki jest dla was tym, czym była dla Noego Arka. MATKA BOŻA: Moje dzieci, waszym zaufaniem możecie brać ode mnie tyle – ile chcecie! – Ja nie zamykam się! Stoję przed wami z miłością Mojego Serca. Jestem oto, abym uczyniła was szczęśliwymi. Pragnę, aby Płomień Miłości Mego Niepokalanego Serca był wszędzie znany, jak znane jest Imię Moje wszędzie na całym świecie. Tak wiele grzechów jest na ziemi! Pomóżcie mi ratować dusze! Ja dam wam promień światła do ręki. Jest to Płomień Miłości mojego Serca. Ja jestem waszą dobrotliwą i kochającą Matką, zjednoczoną z wami – ręka w rękę – uratuję was…! Moja córko, tutaj przekazuję ci Płomień Miłości mojego Serca. Zapal nim swoje serce i podaj go dalej, przynajmniej jednej duszy!… Elżbieta: W tym momencie zaszlochała Matka Boża tak bardzo, że nie wiedziałam, co mam uczynić. W imieniu wszystkich przyrzekłam Jej wszystko, gdyż moje serce było bliskie pęknięcia. MATKA BOŻA: Ten pełen łaski Płomień, który Ja wam z mojego Niepokalanego Serca udzielę, ma być przekazywany z serca do serca. To będzie tym wielkim cudem, którego światło oślepi szatana. Ten Płomień jest ogniem miłości i zgody. Tak więc ogień będziemy gasić ogniem: ogień nienawiści ogniem miłości! – Tę łaskę uzyskałam poprzez pięć najświętszych ran mojego Boskiego Syna od Przedwiecznego Ojca Niebieskiego. Elżbieta: Maryja, przekazując każdemu Płomień Miłości Swojego Serca, mówi: MATKA BOŻA: Ten Płomień Miłości w połączeniu z wami unicestwi grzech. Szatan zostanie oślepiony w takim stopniu, w jakim się do tego przyczynicie swoją gorliwością. […] Pomóżcie Mi ratować dusze! Ja dam wam Płomień Miłości do ręki. Działanie łaski mojego Płomienia Miłości rozszerzę na wszystkie ludy i narody. Nie tylko na te, które już należą do Kościoła Katolickiego, lecz na wszystkie, które naznaczone są znakiem Krzyża mojego Boskiego Syna. – Dlatego chcę, aby Płomień Miłości mojego Niepokalanego Serca znany był wszędzie, jak wszędzie na całym świecie znane jest moje Imię. Elżbieta: Najświętsza Dziewica błagała mnie, abyśmy uczynili wszystko, aby Jej Płomień Miłości rozszerzany był na całym świecie! MATKA BOŻA: Mojego Płomienia Miłości nie mogę już w sobie dłużej powstrzymać. Pozwólcie, aby on zapłonął! Uczyńcie wreszcie pierwszy krok. Obym już wreszcie mogła zobaczyć początek waszej dobrej woli! – Tylko pierwszy krok jest trudny, uwierz mi! Jeżeli on uczyniony zostanie, z szumem przebije się mój Płomień Miłości poprzez nieufność waszych dusz, a wtedy jak łagodny blask oświecał ją będzie. Gdy już nie znajdzie żadnego oporu więcej, to wtedy ci, którzy go przyjmą, oszołomieni bogactwem łask, zwiastować będą całemu światu to, co już powiedziałam: Podobnej obfitości łask jeszcze nigdy nie było od chwili, kiedy Słowo stało się Ciałem… Moje Niepokalane Serce płonie miłością, którą żywię do was. Nie mogę tej miłości nadal dłużej w sobie ukrywać. Z dynamiczną siłą płynie ona do was. Ja jestem wasza Matka! Ja mogę i także chcę wam pomóc, ale do tego potrzebuję waszej pomocy! Poprzez nielicznych, poprzez maluczkich musi się rozpocząć ten wielki wylew łaski, który poruszy świat. Każdy, kto to posłannictwo do ręki otrzyma, powinien je przyjąć jako zaproszenie i nikt nie powinien się przed nim wzbraniać lub od niego wymawiać. Wy wszyscy jesteście moimi dziećmi, a ja Jestem Matką dla wszystkich! Proście Św. Józefa, Najczystszego Oblubieńca! On będzie szukał przytułku w sercach ludzkich dla mojego Płomienia Miłości! WEZWANIE DNIA: Bóg nadał Maryi wiele przywilejów oraz tytułów, ale kiedy stał się człowiekiem, to sam najczęściej mówił do Niej po prostu: „Mamo, mamusiu…”. Czy nie pragniesz uczynić tak, jak uczynił Bóg? Czy wyobrażasz sobie radość Maryi, do której powiesz wreszcie: „Mamo…”? Ojciec Dolindo modlił się często do Maryi: „Mamusiu, jestem osłem. Prowadź mnie!”. Ty też możesz mieć swój wyjątkowy i niepowtarzalny sposób zwracania się do Maryi. Moment, w którym przyjmiesz Maryję w głębi swego serca za swoją Mamę, będzie początkiem wielkiej przygody Miłości. Ona poprowadzi cię prosto do nieba. Przez Krzyż. Dzięki temu staniesz przed Bogiem z gronem braci i sióstr, których Ona uratuje. posługując się tobą. Napisz dziś na przygotowanej kartce słowa: „Maryjo, która cała jesteś czułością Boga dla mnie! Matko Jezusa, Matko Kościoła i moja Matko! Pośredniczko wszelkich łask, Królowo Polski i świata” ŚWIATŁO SŁOWA: „Ja byłam przy Nim mistrzynią, rozkoszą Jego dzień po dniu, cały czas igrając przed Nim, igrając na okręgu ziemi, znajdując radość przy synach ludzkich. Więc teraz, synowie, słuchajcie mnie, szczęśliwi, co dróg moich strzegą. Przyjmijcie naukę i stańcie się mądrzy, pouczeń mych nie odrzucajcie! Błogosławiony ten, kto mnie słucha, kto co dzień u drzwi moich czeka, by czuwać u progu mej bramy, bo kto mnie znajdzie, ten znajdzie życie i uzyska łaskę u Pana; kto mnie nie znajdzie, duszę swą rani, śmierć kocha każdy, kto mnie się wyrzeka” (Prz 8,30-36) MAŁY WIECZERNIK MODLITWY: Modlitwa jest oddechem duszy. Znajdź dziś 5–15 minut na modlitwę osobistą w ciszy. Módl się tak, jak cię poprowadzi twoje serce. Możesz trwać w ciszy. Możesz rozmawiać z Jezusem, zadając konkretne pytania. Możesz zaprosić Maryję i modlić się w Jej obecności. Czas osobistej modlitwy to najważniejszy czas tych rekolekcji. NA KONIEC: „ZABIERZ SŁOWO!” Wybierz z tego dnia jedno zdanie, myśl lub słowo, które najbardziej cię dotknęło, i rozważaj je w swoim sercu nieustannie aż do następnej medytacji. Czyń tak jak Maryja, która „zachowywała te sprawy w swoim sercu i rozważała je”. DZIĘKCZYNIENIE: Podziękuj Panu Bogu, odmawiając trzykrotnie modlitwę: CHWAŁA OJCU I SYNOWI I DUCHOWI ŚWIĘTEMU, JAK BYŁA NA POCZĄTKU TERAZ I ZAWSZE I NA WIEKI WIEKÓW, AMEN. [1] Na podstawie: Maria Vincit, Płomień Miłości Niepokalanego Serca Maryi, wyd. II rozszerzone, Wrocław 2006; NIHIL OBSTAT – Kuria Biskupia Stuhlweissenburg – Węgry – Akta nr 1404/

bóg jest tu bóg jest tam tekst